Barış Manço, 2 Ocak 1943 yılında Üsküdar’da doğdu ve 1 Şubat 1999 yılında Kadıköy İstanbul’da hayatını kaybetti. 7’den 77’ye bir çok insanın sevgilisi olan Barış Manço, Türk Sanatçı, Şarkıcı, Söz Yazarı, Tv Program Sunucusu ve Yapımcısıdır. Barış Manço Rock müziğinin öncülerinden olup Kültür Elçisi ve Devlet Sanatçısıdır. Galatasaray Lisesinde Müziğe başlamıştır. Barış Manço’nun en güzel sözlerini sayfamızda derledik.
Barış Manço Sözleri
İnsanın öğrenmesi gereken ilk dil tatlı dildir.
Kul Ahmet erken kalkar haydi ya nasip derdi, kimseler anlamazdı, ya nasip, ne demekti.
Bir ben var ki benim içimde benden öte benden ziyade.
Ben yaşanmış her şeyi seviyorum, birileri tarafından yaşanmış, paylaşılmış her şeyi seviyorum. Düşünülenin aksine ben tarih sevmiyorum, geleneği seviyorum. Tarih ölür, gelenek yaşar.
Kupkuru bir ağacın dalıyım yapayalnız, uzaklarda bir yerlerde bir şeyler kök salıyor biliyorum dönence…
Çıkmaz sokağa girmeden gösterelim ve hiçbir insandan esirgemeyelim sevgilerimizi. Üç beş günlük dünya hayatı değmiyor hiçbir kavgaya.
Topraktan geldi insan, yine toprağa dönecek iki lokma ekmek için ömür boyu dövüşecek.
Bir gün dönsem sözümden düşerim dost gözünden dünya dönüyor dostlar bir sözden dönsem çok mu devran donuyor dostlar ben dönmüşüm çok mu?
Göklerden daha mavi, denizlerden daha derin, topraktan güzel kokan ne ola?
Her yeni doğan bebek yeni bir dünya demek.
Yaz dostum güzel sevmeyene adam denir mi? yaz dostum selam almayana yiğit denir mi? yaz dostum altı üstü beş metrelik bez için, yaz dostum boşa geçmiş ömre yaşam denir mi?
Usta terzi dar kumaştan bol gömlek diker doğru tartan esnaf rahat huzurlu gezer eğrinin ve doğrunun hesabı mahşerde dünyada biraz huzur her şeye bedel sağlığın nasıl gülüm sen ondan haber ver ilaç neye yarar vade geldiyse eğer.
Kimi tatlı peşinde kimininse tuzu yok.
Duygusal ve Etkileyici Barış Manço Sözleri
Altın çöpe düşse değerini kaybeder mi? tenekeyi parlatsan hiç çeyrek altın eder mi?
Hava ayaz mı ayaz ellerim ceplerimde bir türkü tutturmuşum duyuyorsun değil mi?
Ben ne çağdaş Türk ozanı, ne çağdaş Dede Korkut ne de günümüzün Nasrettin Hoca’sıyım. Sadece 20. yüzyılda yaşamış ve o yüz yıla damgasını vurmaya çalışan bir Türk’üm. 20.yüzyılın Türk müziğini yapıyorum.
Uzun kulaklarını son bir kez salla, seni çok çok özledim arkadaşım eşşek.
Hiç bir Allah’ın kulu, hiç bir şeyi laf olsun diye yapmıyor. Bunun karşılığı bazen maddeyle, bazen maddenin dışı manevi şeylerle, bazen her ikisiyle ölçülür.
Dünya dolu yar olsa da, alacağın bir tane…
Para pula ihtişama aldanıp kanma dostum, içi boş insanların bu dünyada yeri yok.
Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca.
Rakı da bir ayran da içmesini bilene, güzelde bir çirkinde sevdim diyene.
Çivi çiviyi söker derler, soğuktan donanı buzla ovarlar. Ben zaten yanmışım dostlar, peki beni fırına mı koysalar. Zeytin suyuna kuru ekmek, böyle gelmiş böyle gidecek.
Unutmak kolay demiştin… Alışırsın demiştin… Öyleyse sen unut beni yeter ki benden isteme.
Oğullarımın isimleri doğdukları gün aklıma geldi. Belki de doğunun ve batının barış içinde olmasından dolayı bu isimleri koymuşumdur.
Çalacak bir kapım yok mutluluğa hasretim artık sokaklar benim görüyorsun değil mi?
İki küçük kol düğmesi bütün bir aşk hikayesi, iki düğme iki ayrı kolda bizim gibi ayrı yolda.
Ne yazık ki, her beraberliğin bir de ayrılığı oluyor; ne yazık ki, her başlangıcın bir sonu olduğu gibi.
Barış Manço Hayranlık Veren Mütevazı Sözleri
Diyeceğim o ki kişi yetinmeli yaşam dediğin kısacık bir çizgi namus şeref onur hepsi güzel ama en önemlisi helal alın teri.
Ben yaşarken kendime sanatçı diyemem, çok ayıptır. Ancak on, yirmi, kırk yıl sonra diyebilirler.
Gençlerimizin ülkemizi iyi yerlere getireceğinden eminim; biz onlara köstek olmayalım yeter.
Yaz dostum yoksul görsen besle kaymak bal ile yaz dostum garipleri giydir ipek şal ile yaz dostum öksüz görsen sar kanadın kolunu yaz dostum kimse göçmez bu dünyadan mal ile.
Yıllardır sürüp giden bir pay alma çabası, topu topu bir dilim kuru ekmek kavgası. Bazen durur bakarım bu ibret tablosuna.
Sabret gönül sabret, sakın isyan etme bir gün elbet bitecek bu çile, isyan etme dört kitaptan başlayalım istersen gel söze… Orda öyle bir isim var ki kuldan öte kuldan ziyade O’nu düşün o’na sığın o senden öte benden ziyade.
Ben bir şarkıcı, besteci olarak bu dünyaya gelmedim. Düşüncelerimi aktarmak üzere geldim. Bu; gün geldi şarkı söylemekle oldu, gün geldi bir televizyon programında çocuğun saçlarını okşamakla oldu.
Bir kişinin adı en son ne zaman telaffuz edilirse o gün ölmüş oluyor insan. Yani fizik olarak bu dünyayı terk etmek çok da önemli bir şey değil. Nasıl olsa günün birinde hepimiz terk edeceğimiz için ve milyarlar terk ettiği için. Ama adınız anılmadığı gün gerçek anlamda bu dünyayı terk etmiş oluyorsunuz.
