Cahit Sıtkı Tarancı; Türk şair ve yazardır. Memleket İsterim ve Yaş Otuz Beş adlı şiirleri ile de bilinen Cahit Sıtkı Tarancı 1910 yılında Diyarbakır’da doğmuştur. Ziya’ya Mektuplar, Gün Eksilmesin Penceremde, Otuz Beş Yaş adlı eserlerin de sahibidir. Cumhuriyet dönemi şairleri arasında önemli bir yere sahiptir. Cahit Sıtkı Tarancı’nın en güzel sözlerini sayfamızda bir araya getirdik. Beğendiğiniz Cahit Sıtkı Tarancı Güzel Sözlerini diler sosyal medya hesaplarınız dan paylaşabilir yada sevdiklerinizle ve arkadaşlarınıza gönderebilirsiniz.
Cahit Sıtkı Tarancı Sözleri
Yaş otuz beş yolun yarısı eder.
Kapımı çalıp durma ölüm, Açmam! Ben ölecek adam değilim.
Kuruyan sular gibi zamanı da kaybettik.
Ve öylesine kalabalık ki yalnızlığımız. Ne yana dönsek kendimize çarpıyoruz…
Senin ağzından çıkan bir cümlenin tadını, Ne bugün içki verdi, ne bu gece dudaklar!
Elimde Türkçe gibi güzel bir silahım var.
Bir kere sevdaya tutulmaya gör; Ateşlere yandığının resmidir. Âşık dediğin, Mecnun misali kör; Ne bilsin âlemde ne mevsimidir.
Dinsin artık bu kalp ağrısı.
Var olan bir sen, bir ben, bir de bu bahar.
Desem ki, inan bana sevgilim inan, evimde şenliksin, bahçemde bahar ve soframda en eski şarap.
Neden böyle düşman görünürsünüz, Yıllar yılı dost bildiğim aynalar…
Evet, hatırladım küçük basit şeyler yetiyor kederlenmeye ya da mutluluğa?
Su insanı boğar, ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu, İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
Hayata beraber başladığımız, dostlarla da yollar ayrıldı bir bir. Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
Memleket isterim ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun; kış günü herkesin evi barkı olsun.
Desem ki sen benim için, Hava kadar lazım, Ekmek kadar mübarek, Su gibi aziz bir şeysin; Nimettensin, nimettensin!
Alemde gündüz gönlüme işkencedir; Bence bayram ufukta gün bitincedir.
Sen dünya maceramda, Aşkım sabrım kararım, Gülsem de ağlasam da, Ancak seninle varım..
Ben bir gölge olsam, yahut bir hayal, Onlar gibi hissiz, onlar gibi lâl.
Aşık dediğin Mecnun misali kör.
Bir kardeş teselli verir bana aynalar. Aynalar da olmasa işim ne yeryüzünde.
Öyle eksildik ki yaşarken, bize dokunan her şeyi eksiltiyoruz. Yalnızlığımla çoğalıp, kalabalıklığımızla eksiliyoruz. Ve öylesine kalabalık ki yanlılığımız ne yana dönsek kendimize çarpıyoruz.
Nedir ki eninde sonunda ölüm, Ayrı düşmek değil mi aşinalardan?
İstemem o dehşet gün gelip çatsın. Bana kimseler anam kadar yansın.
Cahit Sıtkı Tarancı Hakikat Dolu Sözleri
Bir kere misafire çıkmış adın; istesen de istemesen de gideceksin.
Bilmek yanmakmış büsbütün.
Desem ki sen benim için, Hava kadar lazım, Ekmek kadar
Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede, hatırla ki mahşer günüdür. Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.
Acısı acımdan derin. Tutsam ellerinden, üşür ellerin!
Memleket isterim ne başta dert ne gönülde hasret olsun; kardeş kavgasına bir nihayet olsun.
Olur biter, geçer gider. Ama canımı yaka yaka yutkunduğum şeyler var. Olup bitmeyen, geçip gitmeyen.
Zulmü pek çok insafı az, Hayata karşı aşkımız, Ne etseler ki çatlamaz, Bir sabır taşı aşkımız…
Kara zeytin gözlerinde müjdeler, Tıpış tıpış geliyor, Sevdiğim, Havaynan ekmeknen suynan bir tuttuğum.
Ne belli yerim var, ne de sevdiğim biri sürünüp gidiyorum.
Neden sonra farkına varıyorsun, etrafındaki korkunç ıssızlığın; yar olsun dost olsun ne arıyorsun, adresi belli mi vefasızlığın.
Bir sevda ki yanmaktan başka nedir?
Gönül tanrısına der ki, her mihnet kabulüm, yeter ki gün eksilmesin penceremden.
Ve birdenbire yürekler, aynı acıyla yanıp, hepsinin gözleri yaşaracak. Öldüğümü hatırlayacak.
Sesin öyle güzel ki, duymak isterdim öldükten sonra bile.
Memleket isterim yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun; olursa bir şikayet ölümden olsun.
