Özdemir Asaf, 11 Haziran 1923 yılında Ankara’da doğmuş Cumhuriyet dönemi şairlerindendir. 28 Ocak 1981 yılında İstanbul’da hayatını kaybetti. Günümüzde kitapları büyük bir ilgiyle okunmakta sözleri bir çok insan tarafından beğenilerek paylaşılmakta ve keyifle okunmaktadır. Özdemir Asaf’ın en güzel sözlerini sayfamızda derledik. Beğendiğiniz sözleri ister sosyal medya hesaplarınız dan paylaşabilir Instagram, Facebook hikayelerinizde paylaşım olarak kullanabilirsiniz.
Özdemir Asaf Aşk Sözleri
Ne zaman imkansızı seversen, işte o zaman gerçek seversin.
Kim o, deme boşuna. Benim, ben. Öyle bir ben ki gelen kapına; baştan başa sen.
Kendine gel! Seni orada bekliyorum.
Seni sevmek gibi büyük işlere kalkıştım. Ve lütfen inkar etme; sana en çok ben yakıştım.
Düşümde aşk ile karşılaştım. İnsanı arıyordu. Uyandım, insan ile karşılaştım. Aşkı arıyordu.
Aşk adında ne bir kadın gördüm ne de bir erkek. Bu korku neden?
Seni bulmaktan önce aramak isterim. Seni sevmekten önce anlamak isterim. Seni bir yaşam bitirmek değil de, Sana hep hep yeniden başlamak isterim.
Özdemir Asaf Romantik Aşk Sözleri
Sarılmak için yürek gerekir, kollar sonra ki iş!
Ben sevmekten hiç borçlu çıkmadım.
İki seçeneğin var; ya kal, ya gitme!
Ben, çiçeklileri renklileri delileri severim, bir de delilikleri.
Bir kelimeye bin anlam yüklediğim zaman sana sesleneceğim.
Benim en sevdiğim söz, senden duyduğum bendir.
Aynı günde dört mevsime şahit olmak gibi bir şey bu. Önce özlüyor, sonra ağlıyor, akşamları küsüyor, geceleri çok seviyorum.
Herkes fazlasıyla sevmiş, ben eksikleriyle de sevdim oysa.
Sil ağzının kenarını, yine gülüşünden cennet akıyor.
Yaşamak değil, Beni bu telaş öldürecek.
Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç. Sana diyeceklerim söylemekle bitmez.
Bir anlam gelse. Ne varsa alsa gitse.
Hep aklıma geliyorsun, bak gördün mü senin de gidecek başka yerin yok.
Ben gülüşüne öldüm, o ölüşüme güldü. Farklıydık işte .
Ben ölseydim, o belki ağlardı. Ama o ağlasaydı; ben ölürdüm.
Beni öyle bir yalana inandır ki ömrümce sürsün doğruluğu.
Bakarken kıyamamak mı, Yoksa baktıkça doyamamak mıdır aşk?
İlk ‘o’ kulda sınıfta kaldım ben. Sonrası malum; hala ‘o’ kuldayım.
Ve bazen hayattır sevmek, birini çok uzaktayken bile yüreğinde taşıyabilmek.
Keşke sen ben olsan; Seni sevmenin ne kadar zor olduğunu anlasan. Keşke ben sen olsam; Bu kadar sevilmenin tadını çıkarsam.
Benim sevdam ulu çam gibidir. Ne güzde yaprak döker, nede kışta boyun büker.
Bir kadının alnı dudaklarından daha değerlidir.” Çünkü dudaklarından dökülecek olan ‘seni seviyorum’ sözü, Önceden alnına yazılmıştır…
Kaçmak istedikçe sana yakalanıyorum. Söndürmek istedikçe sana yanıyorum. Yenildim işte! Yine de seviyorum.
Ben’ kattım sana biraz, öyle sevdim seni. Çünkü sen de bensiz; o kadar güzel değilsin hani.
Benimle ömür geçer mi ki dedim. Senle geçirmeye ömür yeter mi? dedi. İşte bu bana bir ömür yetti.
Bırak gün yanından geçip gitsin, yarın şansını yeniden denersin. Bırak yıldızları kayıp gitsin, yarın başka bir dilek dilersin.
Dünyanın nüfusu ikiye bölünüyor. Yarısı sen oluyorsun, yarısı ben. Sonra ikimiz bir bütün oluyoruz, kimseye sezdirmeden…
Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç. Başka şehirleri özleyelim orada seninle. Bu evler, bu sokaklar, bu meydanlar ikimize yetmez…
Onun güzelliğini herkes görüyorsa o bence az güzeldir. Herkes biliyorsa o bence hiç güzel değildir. Onun güzelliğini yalnız ben görüyorsam bu sevgidir. Yalnız ben biliyorsam bu aşktır. Hiç kimse görmüyorsa bu yalnızlıktır.
Özdemir Asaf Özlem Dolu Sözleri, Özlemek Mesajları
Anı bahçelerinde üşümek sıcaktı.
Aşkın içinde en uzun, içtenliklerini en iyi korumasını bilenler kalmıştır.
Tek kişilik miydi ki bu şehir? Sen gidince bomboş kaldı.
Sus be yüreğim, ben de biliyorum özlediğimi; sus da bilmesin özlendiğini.
Seni saklayacağım inan. Yazdıklarımda, çizdiklerimde, şarkılarımda, sözlerimde.
Seni, Sensiz de sevebiliyorum.
Bir gün benden şikâyet ettiğin ne varsa, Özleyeceksin!
Boşuna yorulma gönül, Sadece sevmek yetmiyor…
Sen bana bakma ben senin baktığın yerde olurum.
Gelecekse beklenen, beklemek güzeldir. Özleyecekse özlenen, özlemek güzeldir. Ve sevecekse sevilen; o hayat her şeye bedeldir.
Özdemir Asaf Anlamlı Güzel Sözler
Şu hayvan o kadar vahşî ki. Onun üstesinden ancak insan gelebilir…
İmkânsızları yaşamak mıdır sevmek, yoksa severken imkânsız mıdır yaşayabilmek?
Sevgi’den ad yapılıyor. Mutlu’dan ad yapılıyor.
Ölü yaşayanlar yaşayan ölüleri çekemez.
Sonra çekildim bir kenara, seyrettim bütün olup biteni. Baktım kimde ben ne kadarım? Kim bende ne kadar kalmış diye.
Sustuğunu bilen olgundur, bildiğini susan değil.
Kar eriyince. Beyaz kalır mı gece. Umut tükenince. Yine çarpar mı bir kalp?
Kendini bir şeye bölmesini bil. Bilmezsen, bir şeyi bilmesini bil. Onu da bilmezsen, anlatıyorum olan oluvermez, ölmesini bil.
Sevilenin yanlışı görünmez, sevilmeyenin görüntüsü yanlıştır.
Ölüm; ben seni utanç ile titrerken gördüm.
Kendisinden uzak kalmış olanlar, çok bağırır.
Yaşamak için bırakılmış bir yön baktım, yoktu: Ben direnmek için elimden gelin yaptım.
Rüzgâr yelkensiz de olsa gene rüzgârdır. Ama rüzgarsız yelken bir bezdir.
Kendi bahçesinde dal olamayanın biri, Girmiş bahçeme ağaçlık taslıyor.
Ne cenneti merak ediyorum, ne de cehennemi; çünkü ben annemi gülerken de gördüm, ağlarken de.
İnsanlar vardır kardeşim insanlar. Tamam dersin, buldum dersin, dostum dersin, değildir bilemezsin.
Özdemir Asaf Acı Hissettiren Sözleri
Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler.
İyi geceler canım derdin. Gecenin iyiliğinden çok, canın olma düşüncesi yeşerir dururdu içimde.
Doğdu, sevinçten ağladılar. Öldü, acıdan ağladılar. O, bu arada yaşadı, hiç düşünmediler.
Solan renkleri boyamakta o boyasız boyacı.
Artık benim mutluluk denen bir kavramım olmayacak. Daha mutsuz olmamak için…
Ya başkasını seversem? İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem.
Bir yürek üşürse kaparmış kapılarını.
Bugüne en uzak gün, dün.
Mesafeler diyorum, olmamalılar.
En umutsuz pilot ileriye bakar. Umuda bakmaz.
Bir sevgiyi anlamak, bir yaşam harcamaktır. Harcayacaksın!
Yolun geleceğini çizdim, geçmiş gibi.
Aşk; görmekten çok özlemeyi sever, dokunmaktan çok düşlemeyi ve aşk öyle haindir ki; nerde imkansız varsa gider onu sever.
Bir zamanlar senin çirkinliklerin de güzeldi; şimdi güzelliklerin bile çirkin.
Açlık insanı öldüren, partileri yaşatan bir olaydır.
Biri vardı, o ilk ağlamayı bulup herkesi güldüren sonra bunu unutup ağlarcasına gülen.
Ağlamak unutmak kadar kolaydır inan. Sevin ağlayabiliyorsan. Sevin ağlıyorsan. Gül ağlayabiliyorum diye, gül ağlıyorum diye sana bir şey yapamam ağlayamıyorsan.
Gelmen bir iyiliktir diyecektim. Kapıyı hep başkaları açtı.
İnsanın yaşı kaç olursa olsun, ağlarken hep kimsesiz bir çocuktur.
Madem yalandı her şey, bıraksaydın öyle kalsaydı. Bana son yalanın “bende sevdim” olsaydı.
İnsanın büyüdükçe mi artıyor dertleri , yoksa insan büyüdükçe mi anlıyor gerçekleri?
Yanına kadar koştuktan sonra, bir adım daha atamayacaksan eğer; oraya kadar sakın koşma. Sana değil, bekleyene yazık olur.
Beni benden çıkardınız beni benden aldınız. Göz görmeye görmeye bir uzağa bıraktınız. Kendime dönmeye artık çok geç.
İnsanı bedenen ameliyat etmek için bayıltmak gerekir, ruhen ameliyat etmek için ise ayıltmak.
Özdemir Asaf Ayrılık Sözleri
Çok ayrılık içtim ben, kalbim güzel hani.
Oysa ne çok ağladım ben bir damla yaş dökmeden.
İnsan parasını kaybedince fakir, özgürlüğünü kaybedince esir, aşkını kaybedince şair olurmuş.
Aşk; iki kişinin sokak kavgasına benzer, çünkü ayıran hep bir yabancıdır.
Sana bir şiirler olmuş sevgilim. Yüzün, gözün söz içinde. Hangi imla kitabına baksam, ben den ayrı yazılıyorsun.
İki tür nokta var; biri önüne ve ardına bakar, biri ardına bakmaz ardını noktalar.
Özdemir Asaf Beklemek Sözleri
Bekle dedi, bekle dedi gitti ben beklemedim, o da gelmedi. Ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi.
Bekle deseydin, gelmeyeceğini bilsem bile beklerdim.
Özdemir Asaf Kapak Sözleri
Her seven sevilenin boy aynasıdır. Sevmek sevilenin o aynaya bakmasıdır.
Ben’ kattım sana biraz, öyle sevdim seni. Çünkü sen de bensiz; o kadar güzel değilsin hani.
Her korkan kaçmaz. Ama her kaçan, korkaktır.
Öğüt; zamanında taze yenmemiş bir ekmeği, başkasına bayat yedirme denemesidir.
Gidişiyle boşluk yaratanlardan ol.
Ağzında yalan varken konuşma!
Mutlu edemeyeceksen, meşgul de etmeyeceksin.
Bir seni görsün istiyorsan gözüm, bir beni görmeli gözün.
Büyük işlerin içinde namus aramak yanlıştır. Namusun içinde büyük işler aramak kadar.
Bir insan treni kaçırırsa başka bir tren gelir onu alır. Bir ulus treni kaçırırsa başka bir ulus gelir onu alır.
Özdemir Asaf Yalnızlık Sözleri
Yaşamak, ilkin sevgi ile sevmek ile başlar, Doğumla, doğmakla değil. Yaşam da sevgisizlikle biter, Ölümle, ölmekle değil…
Yalnızlık dışarıdan gelmez, insanın içindedir.
Mutluluğun gözü kördür, yalnızlık sağır. Ondandır biri tökezleyerek yürür, öbürü uykusunda bile bağırır.
Kim bilir kaç kişi ayrı yataklarda, birbirine sarılarak uyuyordur.
Senden beni çıkarınca nasıl da herkessin.
O beni, ben de onu bekliyordum. Ve hiç konuşmadan bir gün daha sona eriyordu.
Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz.
Kimi gittikçe kalır, kimi kaldıkça gider.
Evlilik, iki kişilik yalnızlıktır.
Özgürlüğü elinden alınan çocuğa büyük derler.
Her insanın bir öyküsü vardır ama her insanın bir şiiri yoktur.
Güzel bir kafe keşfettiğinde, güzel bir film seyrettiğinde, güzel bir şarkı dinlediğinde eksik kaldıklarını hissettin mi paylaşamadığın için onunla.
Mutsuzluk ödevim gibi bir şey oldu. Ne kadar üzerinde düşünürsem o kadar içine giriyorum.
Konuşmak susmanın kokusudur. Ya sus-git, ya konuş-gel, ortalarda kalma. Yalan korkaklığın tortusudur. Dürüst kaba ol, eğreti saygılı olma.
Onu kırmış olmalı yaşamında birisi. Dinledikçe susması, düşündükçe susması. Tek başına iki kişi olmuş, kendisiyle gölgesi.
Senden yana olanın da, sana karşı olanın da, bir değeri yok; seni anlamadıkça.
Hangi kitabından alıntı, bilemiyorum insanlar gelmeleriyle yalnızlıklarını dağıtanları severler, gitmeleriyle kendilerini yalnız bırakanlara âşık olurlar
Kime sorsam ‘ben senin mutluluğunu istiyorum’ dedi, ne kastınız vardı mutluluğuma anlamadım gitti.
Kolay mıdır bir anda her şeyden vazgeçip gitmek, Yoksa her şeye rağmen gitmekten vazgeçip sevmek mi gerek?
Yalnızlık müziğin bile seni dinlemesidir. Yalnızlık İnsanın kendine mektup yazması. Ve dönüp dönüp onu okuması. Yalnızlığın da ötesidir.
